błogosławić

błogosławić I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIb, błogosławićwię, błogosławićwi, błogosławićwiony {{/stl_8}}– pobłogosławić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb {{/stl_8}}{{stl_7}}'udzielać błogosławieństwa, czyniąc znak krzyża': {{/stl_7}}{{stl_10}}Biskup błogosławi zebrane przed kościołem tłumy. Pobłogosławić młodą parę. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}błogosławić II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIb {{/stl_8}}{{stl_7}}'wyrażać wdzięczność za doznane dobrodziejstwo, mieć poczucie ulgi, zadowolenia, że uniknęło się czegoś bardzo przykrego': {{/stl_7}}{{stl_10}}Błogosławić szczęśliwy przypadek, że uniknęło się wypadku, śmierci. Błogosławić dzień, w którym poznało się partnera na całe życie. Błogosławić los za coś. {{/stl_10}}